Geschreven door Gwenny Verhoye
“Ok, ik moet even streng zijn. Je bent een F***king DEURMAT! Je energie lekt langs alle kanten!”
Zo klonk het aan de andere kant van het scherm, toen deze liefdevolle woorden van één van mijn Nederlandse coaches de kamer in dreunden. Een schat van een mens, al moest ik wel even slikken. Ze had volkomen gelijk. Al maanden leek het wel alsof mijn innerlijke batterijen altijd direct leeg getrokken werden van het moment dat ik ze weer had opgeladen. Ik had niet eens in de gaten waar ik dit proces zélf extra ging versnellen door mijn aandacht niet bij het juiste te houden… Door slordigheid in mijn energiehuishouding en eigen practice. Opladen, leeg. Opnieuw, leeg.
Het voorbije jaar kwam alles als een sneltrein op ons af en voor mij persoonlijk betekende dat én de stopzetting van mijn ene bedrijf, én een scheiding én alle uitdagingen die voortvloeiden uit de gekende crisis wereldwijd. Met als kers op de taart een verhuis van mijn gezin en praktijk naar de andere kant van West-Vlaanderen. Ik zou er wel even mee dealen, dacht ik. Even vallen en weer opstaan… Tot ik een paar keer kort na elkaar onderuit ging en de jaarovergang compleet uitgeput in bed doorbracht. Als healer is het van het grootste belang dat we onze eigen energie op peil houden en bewaken, om zo een zo zuiver mogelijke bijdrage te kunnen leveren in het assisteren van anderen. Het is ook van het grootste belang dat we alert blijven voor alles wat onze energie rooft. Die deurmat, daar kon ik wel iets mee: ik had niet eens de energie meer om mijn eigen grenzen te bewaken en om een aantal mensen met oneerlijke motieven in mijn directe omgeving de deur te wijzen. Ik liet hen rustig over mij heen wandelen en ook nog eens herhaaldelijk hun ‘vuile voeten’ aan mij schoonmaken. Tot na die bewuste call waarin ik met de neus op de feiten werd gedrukt. Mijn boekhouder kreeg onmiddellijk zijn C4 en een aantal anderen werden permanent de toegang tot de praktijk geweigerd, wegens eindeloos profiteren. Zo. Nu konden we weer. Zijn we slordig naar onszelf toe, dan worden we slordig naar anderen toe.
En zo gaat het eigenlijk met alles.
Hoe snel trappen we in de valkuil en verwaarlozen we wat voor ons van belang is, midden in de mallemolen van het moederschap, het gezinsleven, onze relaties, en eindeloze ‘to do-lijsten’ in ons hoofd! In die chaos hebben we soms minder in de gaten waar de energiesponzen in onze omgeving zitten. En ik heb het hier zowel over activiteiten en situaties als over mensen. Wees heel alert met wie je je omringt. Niet iedereen heeft de meest pure intenties, niet iedereen is bekwaam of in staat om je mee te helpen ‘dragen’. Alles begint met jezelf goed kennen, omarmen en voluit durven ontplooien. Omring je daarom met ware uplifters, jouw bondgenoten!
Wanneer je uitgeput neerploft aan het eind van de dag, ga dan even na:
- waar jij energie van KRIJGT: hoeveel van deze activiteiten of items heb je dagelijks op je lijst staan?
- waar je nog met innerlijke weerstand te maken hebt en op welk vlak? Vermoeidheid heeft altijd te maken (wanneer medische oorzaken uitgesloten zijn) met innerlijke weerstand. Met het feit dat je nog aan het vechten bent tegen iets wat je eigenlijk al weet of voelt. Weerstand tegen het nemen van bepaalde beslissingen. Weerstand tegen het stopzetten van alles wat niet meer klopt voor jou. Weerstand tegen het eigen zielspad, tegen waar jouw hart en ziel oprecht dolgelukkig van worden. Hoe meer je daar tegenin gaat, hoe sneller je richting allerlei ongemakken duikt, met in zwaardere fases o.a. burn-out, … Voor je zielspad kiezen is niet zomaar even een 1-2-3’tje en klaar! Het vraagt moed, discipline en doorzettingsvermogen. En zoveel meer. Maar het brengt je avonturen die je wereld eindeloos verrijken, samen met gemoedsrust en gemak.
NEEM PLAATS OP JOUW TROON, i.p.v. je in de schaduwen van je kasteel te blijven verschuilen:
**durf uitspreken wat voor jou van belang is, ook al betekent dat uitspreken wat je minder fijn vindt: spannend, maar het geeft je weer zoveel ademruimte en innerlijke rust.
**bewaak je eigen grenzen krachtig en liefdevol, en waar nodig sta je op en verdedig je ze: mensen die je grenzen blijven negeren of overtreden, wijs je onherroepelijk de deur.
**leer jezelf om niet meer afhankelijk te zijn van hoe anderen reageren wanneer jij oprecht communiceert: voorspellen hoe anderen reageren is onmogelijk en je kan aangenaam verrast worden! Hoe meer je trouw blijft aan jezelf en je heel kwetsbaar durft opstellen, hoe vloeiender en menselijker een gesprek verloopt.
**op jouw troon zitten betekent in alle rust het overzicht bewaren, en vanuit kracht en moed beslissingen nemen. Durf voluit te gaan. Durf stralen! Niet iedereen zal je steunen. Mensen weten vaak nog niet hoe ze zichzelf moeten steunen, dus neem het hen niet kwalijk als het hen bij jou nog niet lukt.
**een deurmat is voor propere voeten, niet één of andere glansrol die je als mens wil aannemen 😉
“You can’t move mountains
by whispering at them.”
(P!nk)